دل صبوره راه تو دوره ، چه کنه نوکر مجبوره
شور – شهادت امام هادی (علیه السلام) 1393
دل صبوره راه تو دوره چه کنه نوکر مجبوره
باشه دیگه من نمیام اگه آقا حرفم زوره
خودم اینجا ، دلم اونجا
پس چرا تو نمیکنی امضا
مُردم از بس یه عمریه آقا
از حرم خوندم ، باز که جا موندم
تا باشه خدا من نوکرتم
من گریه کنِ روضه های مادرتم
... حسین وای ، حسین وای ...
نام سقا عمری آقا بس که به ما حاجت داده
هم صغیرو هم کبیرو به کرمش عادت داده
دیگه حالا وقت اونه
که اباالفضل دلم رو نشکونه
دل زیاد بی حرم نمی مونه
اونکه میدونه ، درد و درمونه
امید حرم ، سقای حسین
جا مونده دلم توی بین الحرمین
... مدد یا ابوفاضل ، مدد یا ابوفاضل ...
تا تو هستی شور و مستی توو روضه ها جریان داره
زندگی بی نام اباالفضل آقا مگه امکان داره
نور چشمام ، شور شعرام
دین و دنیام آقام ابوفاضل
دوای دردم آقام ابوفاضل
یا ابوفاضل ، یا ابوفاضل
عبدم تو امیر ، دستامو بگیر
جزو نوکرات مارَم بپذیر
... مدد یا ابوفاضل ، مدد یا ابوفاضل ...
شاعر : محمد ابراهیمی اصل
موفق باشید یاعلی