دل من و غم حسین ، خیمه ی ماتم حسین
شور – جلسه هفتگی 1390/05/05
دل من و غم حسین ، خیمه ی ماتم حسین
آخه نشسته رو دلم غبار پرچم حسین
شبایی که دل هوس جنة الارباب میکنه
دیدن عکس حرمت دل منو آب میکنه
صدای گریَم همه ی عالمو بیتاب میکنه
پشت در این حرم حسین
تا جون دارم نوکرم حسین
ای سایه ی رو سرم حسین
عشق ت نگین دلم حسین
قاطی با آب و گِلم حسین
آرامش کاملم حسین
... اللهم الرزقنا ، اللهم الرزقنا ، کرب و بلا ...
وقتی ازت یاد میکنم ، دلمو آباد میکنم
وقتی حسین حسین میگم مادرتو شاد میکنم
اگه یه شب هیئت نیام دل دیوونم مضطره
میترسم عطر ضریت از پیرهن مشکیم بپره
هر شب پا روضتم آخه نوکر همیشه نوکره
آب حیاتم بده حسین
بیا نجاتم بده حسین
برگ براتم بده حسین
دل بیقرار تواَم حسین
من از تبار تواَم حسین
مرغ مزار تواَم حسین
... اللهم الرزقنا ، اللهم الرزقنا ، کرب و بلا ...
غمت دلیل غربتم ، عشق تو داده قیمتم
به زیر سقف هیئتت انگاری زیر قُبَتم
تو خیمه ی محبتت دست کسی نمیشه رد
دوباره جمعیم دور هم دوباره جمع خوب و بد
اجرشو مادرت میده هر کی برا تو سینه زد
تو رؤیاهام گم شدم حسین
من از خودم بیخودم حسین
مسیح به قلبم بدم حسین
از نفس مادرت حسین
جون میگیره نوکرت حسین
سرم فدای سرت حسین
... اللهم الرزقنا ، اللهم الرزقنا ، کرب و بلا ...