نوکر نوکریشو میکنه
شور – شب اول فاطمیه دوم 1398
نوکر نوکریشو میکنه
سرور سروریشو میکنه
بچه هر قدم که بد باشه
مادر مادریشو میکنه
من بدم اما در این خونه اومدم
اسم تورو همیشه صدا زدم اومدم
من ردم اما تو آسمون تو پَر زدم
تو جای دیگه ای حواله ندم اومدم
... مادرم ، قربون اسمت برم ...
با این عاشقای مکتبی
با این سائلای هر شبی
میسازیم برای تو حرم
آخر تو مدینة النبی
یک حرم که داشته باشه چندتا باب الکرم
فرش تو صحنت بشه چشم ترم یک حرم
نوکرم یه روز میسازم با همه باورم
ضریح و گلدسته برا مادرم نوکرم
... مادرم ، قربون اسمت برم ...
میخونیم همیشه یک صدا
ما هم مثل بچه سیدا
یا مولاتنا یا فاطمه
روحی و نفسی لکِ الفداء
هر دلی میشه با نور عشق تو منجلی
چادر تو پناه هر سائلی هر دلی
میزنیم یه روز با نابودی وهابیت
رو گنبد تو پرچم یا علی یا علی
... مادرم ، قربون اسمت برم ...
ای بانوی عرش و عالمین
داشتی ماتم دو نور عین
غصه ی حرم برا حسن
غصه ی کفن برا حسین
با حسن گفتی تو هم غریب میشی بعد من
طعنه به زخمای دلت میزنن وای من
با حسین گفتی بمیرم که نداری کفن
ولی برات گذاشتم یه پیرهن وای من
... مادرم ، قربون اسمت برم ...