دل دیوونه ای که توو سینمه
دل دیوونه ای که توو سینمه
داره رسوای زمونم میکنه
روز و شب فقط میگه کرب و بلا
داره بدجوری دیوونم میکنه
شبایی که دلتنگتم میشینم و
به عکس کربلای تو زُل میزنم
از تو دل حسینیه تا دلِ
بین الحرمینِ تو آقا پل میزنم
چجوری آرومش کنم
دلی رو که با عکس گنبد تو هق هق میکنه
چجوری آرومش کنم
دلی رو که اگه زیارتت نیاد دق میکنه
آرومم کن نذار گریه کنم تو حسرت کرب وبلا
آرومم کن داره گِریَم میگیره وقتی میرن زائرا
آرومم کن آقا تورو خدا ، تورو خدا ، تورو خدا
... ارباب من ، آقام آقام آقام ، آقام حسین ...
میشینم با خاطرات سفرم
شبمو صبح صبحمو شب میکنم
شبایی که خیلی دلتنگت میشم
باز یه روضه نذر زینب میکنم
یاد زیارتم بخیر
جلوی تل زینبیه چقدر سینه زدم
یاد زیارتم بخیر
حرم عباس علمدار تا سحر سینه زدم
خاطره هام یادم میان پایین پات
علی اکبرو چقدر صدا زدم
ضریحتو گرفتم و دل شکستمو
گره به اشک زائرا زدم
آرومم کن دوباره بنویس اسممو بین زائرات
آرومم کن بخدا میمیرم اگه نیام کرب و بلات
آرومم کن بذار خیره بشم بازم به گنبد طلات
... ارباب من ، آقام آقام آقام ، آقام حسین ...
شب جمعه کربلا دیدنیه
تو حرم یکی عبادت میکنه
ضریحت میگیره بوی گل یاس
آخه مادرت زیارت میکنه
برا تو روضه میخونه
میگه بُنَیَّ قَتَلوکَ چرا تشنه جون دادی
میگه با چشمام میدیدم
که گوشه ی گودال با صورت روی خاکا افتادی
اِنقده تشنه بودی که
آسمون آبی رو از عطش مثه دود میدیدی
بمیره مادرت برات
آخه تو زیر دست و پا بودی چه زجری کشیدی
ارباب من فدای گریه های لحظه های آخرت
ارباب من میدیدی داره میکوبه به سینه مادرت
ارباب من دیدی گیر افتاده بین نامَحرم خواهرت
... ارباب من ، آقام آقام آقام ، آقام حسین ...
عااالی