با دلی مبتلا تا اهل روضه ایم و اهل وِلا
شور - جلسه هفتگی 1392/02/11
با دلی مبتلا تا اهل روضه ایم و اهل وِلا
ما نوکرا که ساکن هیئتیم سلام میدیم به ساکن کربلا
اشکای چشمامون رزق و روزی حلال توئه
من شنیدم بهشت آقا از نور جمال توئه
همیشه این ذکرو با شور و شِین میگم
یا حسین یا حسین یا حسین میگم
... یَابنَ الزهرا اباعبدالله ...
جان فدای حرم ، رفته دلم سمت سرای حرم
مونده ام آقاجون که وارد بشم از کدوم یکی از درای حرم
توفیق نوکری عشق روضه و غم کربلا
اینهمه سرمایه داشتم و نمیدونستم آقا
تاریکم اما من از نور عین میگم
یا حسین یا حسین یا حسین میگم
... یَابنَ الزهرا اباعبدالله ...
ای شَه با وفا ، علقمه شد مروه و خیمه صفا
علی علمدار پیمبر بود و تویی علمدار شَه کربلا
زائر فاطمه اَن اونایی که زائر کربلان
اینطوری رسمه که آقا اول حرم تو میان
شبیه تو از شَه عالمین میگم
یا حسین یا حسین یا حسین میگم
... یَابنَ الزهرا اباعبدالله ...