آقا جونم به جنونم بکشون راضی شَم
آقا جونم به جنونم بکشون راضی شَم
منو دیگه به ضریحت برسون راضی شَم
بگو تا مُحرمت زنده میمونم تا که
به همین روضه های هیئتمون راضی شَم
چقدر دوست دارم تا ابد پای علم باشم
چقدر دوست دارم یه شب جمعه حرم باشم
حالا تو چقدر دوست داری منم آقا نوکرت باشم
چقدر دوست داری که گدای مادرت باشم
... حسین ای جانم ، ای حسین جانم ...
به خودم میگم بیا روضه تو هم خوشبخت شی
هر چی بد باشی میتونی به خوبا ملحق شی
حالا که اومدم و میگم جوونی کردم
تو بزرگی به بزرگیِ خودت میبخشی
چقدر بد میشم یه روزایی که ازت دورم
ازت رد میشم دیگه تاریکم و بی نورم
حالا تو چقدر خوبی که بدیمو به روم نمیاری
چقدر خوبی که خیلی خوب هوامو هم داری
... حسین ای جانم ، ای حسین جانم ...
گاهی وقتا یه گناه یه اشتباهی میشه
ولی باز دل در خونه ی تو راهی میشه
همه که از اولش مثل حبیبت نیستن
یکی روز آخر حُر بن ریاحی میشه
چقدر نامردم به خودم خدایی بد کردم
چقدر نامردم یه نگاهی کن که برگردم
حالا تو چقدر مردی که مُچمو نَه که نمیگیری
چقدر مردی که دستمو همیشه میگیری
... حسین ای جانم ، ای حسین جانم ...