باز شب میلاد تو عشقه
باز شب میلاد تو عشقه
صحن گوهرشاد تو عشقه
پنجره فولاد تو عشقه
شب رحمت و غفرانه ، شب جلوه ی یزدانه
شب عهده و پیمانه ، شب حضرت سلطانه
سلطانه سلطانه ، سلطان ایرانه
شاه خراسانه ، آقام رضا جانه
دل جز هوس صحن گوهرشاد ندارد
شیرین تر از این عشق رو فرهاد ندارد
کاخ همه شاهان جهان را که بگردی
دربار کسی پنجره فولاد ندارد
باز شب میلاد تو عشقه
صحن گوهرشاد تو عشقه
پنجره فولاد تو عشقه
با تموم دل و جونم ، در این خونه میمونم
خودمم اینو میدونم ، به امام رضا مدیونم
مدیونم مدیونم ، مدیون این خونم
صاحب خونه ممنونم ، باز کردی مهمونم
جز بر در این خانه گرفتار نیاید
دل پس چه کند گر پِی دلدار نیاید
در صحن و سرایش همه جا دیده گشودم
جایی ننوشته ست گنهکار نیاید
باز شب میلاد تو عشقه
صحن گوهرشاد تو عشقه
پنجره فولاد تو عشقه
شب نم نم بارونه ، شب لیلی و مجنونه
شب ساقی و مِیخونه ، تو و این همه دیوونه
دیوونه دیوونه ، دیوونه میدونه
بی تو نمیتونه ، زنده نمیمونه
بازم خودمو پای ضریحت میکشونم
یک گوشه ی صحنت زیارت نامه میخونم
پَر میدی دلم رو تو به کربلا و من هم
میرم که سلامت رو به جدت برسونم