اونا که روز بی کسی به داد عالم میرسن
اونا که روز بی کسی به داد عالم میرسن
دیگه دارن به کربلا به وادی غم میرسن
اینجا سفر انگاری به آخر راهش میرسه
ارباب ما داره دیگه به وعده گاهش میرسه
زینب که حتی از حسین نمیتونه آه بشنوه
چجوری حالا از داداش اعوذ بِالله بشنوه
ای وای از این سرزمین ماریه
همه زخماش کاریه نداره درداش دوا
اسمش روشِه اینجا خاک غصه هاست
کربلاست و کربلاست هذا اَرضٌ نینوا
... واویلتا ، یا حسین یا ثارالله ، یا حسین یا ثارالله ...
ای آسمون بارونتو از این گلا دریغ نکن
ای کربلا فراتتو از تشنه ها دریغ نکن
ای کربلا میخوام ازت اِنقده بوی خون ندی
یا لااَقل گودالتو به خواهری نشون ندی
بی بی ما قول داده که همیشه باشه با حسین
بعد حسن زهرا علی مونده براش تنها حسین
این خیمه ها که داره برپا میشه
یه روزی غوغا میشه شعله میگیره بهش
ناز دانه ای که نداره امشب درد
یه شبی میگه نامرد از سرم معجر نکِش
... واویلتا ، یا حسین یا ثارالله ، یا حسین یا ثارالله ...