خوب گوش کن دارم در میزنم باز
خوب گوش کن دارم در میزنم باز
ای نام تو بهترین سرآغاز
پَر پروازم ، به تو مینازم
دل زارم اسیر پر علامتت شد
این کفتر هوایی جلد تو هیئتت شد
دوتا گنبد طلایی منو دیوونه کرده
آخر غم کرب و بلات منو بی خونه کرده
... آقام آقام حسین جان ، آقام آقام حسین جان ...
میکوبم دو دستامو به سینم
نوکر یل اُم بنینم
مستیمون کامل ، با ابوفاضل
ندیده من خمار طاق دو ابروهاتم
خوبه یه گوشه ای از زاویه ی نگاتم
با دو دست قلم تو دست من رو گرفتی
میر صاحب حرم تو دست من رو گرفتی
... آقام آقام حسین جان ، آقام آقام حسین جان ...
رقیّت برام سفره میچینه
با زهرا پای سفره میشینه
اوج احساسه ، منو میشناسه
حالا که جَمعِه کلاً کریما جَمعِه آقا
بده یه کربلا بهم اگر که میشه آقا
چند ساله تو اتاقم عکسشو هی میبینم
کاش اربعین طلب کنی بیام حرم بشینم
... آقام آقام حسین جان ، آقام آقام حسین جان ...