منو میشناسن به عنوان تو
منو میشناسن به عنوان تو
فدای ذکر حسین جان تو
رسول ترک تورو که دیدم
شدم تو هیئت مسلمان تو
دیوونه که پی مِی نایاب باشه
بهتر از اینه که تو محراب باشه
تو عرف ما گریه داریم تا گریه
گریه خوبه برای ارباب باشه
ارباب من اونم که واسه عشق تو قید خودشم زد
ارباب چه سرنوشتی زهرا واسه نوکرت رقم زد
ارباب روی حوالمون مُهر یه اربعین حرم زد
کرب و بلا ، کرب و بلا ، اَللهم الرزقنا
کرب و بلا ، کرب و بلا ، از حرم امام رضا
کرب و بلا ، کرب و بلا ، برم برنگردم ان شاءالله
میون صحنت مصلی داری
تو روضت عرش معلی داری
تموم عالم گداتون باشه
کنار سفرت بازم جا داری
جزو اماکن مقدسی بود
هر جا واسه رقیه مجلسی بود
میخوام منم سگ شما بدونن
رسول تُرکت مگه کم کسی بود
ارباب کسی که به تو رو زد دیگه بی نیاز زِ غیر شد
ارباب تو دستگاه تو هر کی اومد عاقبت بخیر شد
ارباب مثه رسول ترک و علی گندابی و طیب و زهیر شد
کرب و بلا ، کرب و بلا ، اَللهم الرزقنا
کرب و بلا ، کرب و بلا ، از حرم امام رضا
کرب و بلا ، کرب و بلا ، برم برنگردم ان شاءالله
مرید عشقم ، مرادِ ارباب
چیو خواستم که نداده ارباب
درسته که راه زیاده ارباب
میام کربلا پیاده ارباب
مادر تو، تو عرش هیئت داره
اکثر شب هاش خدا دعوت داره
مرحوم بهجت میگه اشک روضت
قدِ نماز شب فضیلت داره
ارباب منو میشناسی مشتری هر سال عزاتم
ارباب بهشت هم اگه پام وا بشه دنبال عزاتم
ارباب قیامت واسه شفاعت پِی شال عزاتم
کرب و بلا ، کرب و بلا ، اَللهم الرزقنا
کرب و بلا ، کرب و بلا ، از حرم امام رضا
کرب و بلا ، کرب و بلا ، برم برنگردم ان شاءالله
شاعر : میثم میرزایی