خوشبخت منم که با حسینم
شور – شب دوم فاطمیه اول 1395
خوشبخت منم که با حسینم ، سینه زن بین الحرمینم
میمیرم یه روز برای آقا ، شاید ادا شِه اینجوری دِینم
ممنونم ازت خودت فقط هوامو داری
تنها کَسَمی تو لحظه های بیقراری
میدونم که تو هیچوقت تنهام نمیذاری
منم و عطش کرب و بلا ، دلی که حقشه کرب و بلا
بنویس اربعین اسم منو میون ارتش کرب و بلا
... حسین جانم حسین ، جانم حسین ...
این سینه زنا برادرامن ، پس قابل شأن و احترامن
نوکریِ نوکراتون آقا واجب تره از هر چی برا من
ای شاه حرم راه حرم شده مسیرم
دستامو بذار به سمت گنبدت بگیرم
بذار لحظه ی آخر دستاتو بگیرم
دلم و هوس کرب و بلا ، دیگه دوری بسه کرب و بلا
آرزوی همه سینه زناست بگیریم جلسه کرب و بلا
... حسین جانم حسین ، جانم حسین ...
امید دلای نااُمیدی ، تو غیر بدی ازم ندیدی
منمونم ازت که با بدیهام دستت رو روی سرم کشیدی
رؤیای شبم ذکر لبم حسین حسینه
سجاده ی من به سمت بین الحرمینه
به خدا که غلام شاه عالمینه
فدای کرمت امام حسین ، فدای حَرمت امام حسین
چی میشه این سگو خونه بدی کنار حرمت امام حسین
... حسین جانم حسین ، جانم حسین ...