اسم تو ورد زبونم ، همیشه از تو میخونم
اسم تو وِرد زبونم ، همیشه از تو میخونم
تو شبای بی ستاره تویی ماه آسمونم
همیشه در انتظارم ، جمعه هارو میشمارم
به جز دیدن رخ تو دیگه حاجتی ندارم
بیا ای دلبر دلها ، مونده ام من تک و تنها
توی این شب سیاهی مونده ام اسیر غم ها
وای از این غم زمونه ، زندگی بی تو خزونه
همیشه این دل غمگین تورو میگیره بهونه
گل پاک نازنینم ، به خدا که دل غمینم
تو بیا ای گل نرگس ای امام آخرینم
بغض آسمون شکسته ، دیده ها غمگین و خسته
از فراق گل نرگس دل به انتظار نشسته
آسمونم بی ستاره ، شب غم سحر نداره
نفس باد صبا که خبر از مهدی میاره
توی عصر پُر گناهی ، ندارم یه تکیه گاهی
توی ظلمت شبونه نَه ستاره و نَه ماهی
دل من به غم اسیره ، جمعه ها دلم میگیره
به خدا از این جدایی دل من داره میمیره
میخوام با اشکای چشمام ، کوچه هارو من بشورم
ترسم آقا تو بیایی وقتی که من توی گورم
غصه های دل همینه ، غم دوریِ تو دلبر
تو بیا ای گل نرگس کجایی ماه منور
شده ام دل بیقرار ، دیگه بسه انتظار
ای نسیم سحری خبر از مهدی بیار
غم دارن آدینه ها ، بغص توی سینه ها
به خدا تنگه دلم آقاجون مهدی بیار
به خدا منتظرم ، ای امید آخرم
صبح هر آدینه ای با اشک چشم ترم
میخونم کِی میشه یه تک سوار ، توی دستش ذوالفقار
دنیارو پُر نور کنه تو غروب انتظار
میدونی دل ما پُر از غمه ، توی عالم ماتمه
وقتی نیستی آقاجون کی برام یه همدمه
... بیا بیا ای گل نرگس بیا ، بیا بیا ای گل نرگس بیا ...
گفتم به بلبلی که علاج فراق چیست
از شاخه گل فِتاد به خاک و تپید و مُرد
دلم میخواد امینت باشم ای دل
سر کوچه کمینت باشم ای دل
همون ساعت که از خونه درایی
خودم فرش زمینت باشم ای دل