تو که گریه میکنی خونه دلم
شور - شب 22 رمضان المبارک 1396
تو که گریه میکنی خونه دلم
آقا لبخند تو درمون دلم
جوونم عیب نداره آرزومه
تو صدام کنی بگم جون دلم
منه گریون منه داغون ، منه کشته مُرده ی تو
منه غصه خورده ی تو ، منه دل سپرده ی تو
تو یه تنها ، تو یه آقا ، تویی که برام امیری
تو که از یادم نمیری ، تو یه حس بی نظیری
من دوسِت دارم دنیامی بدون
جات تو قلبمه همونجا بمون
... آقا جون بیا ، آقا جون بیا ، آقا جون بیا ...
بی تو از دنیا دیگه سیرم آقا
اگه من زیادی اَم میرم آقا
این دفعه کارمو راه بنداز آخه
میدونی که بدجوری گیرم آقا
منو روزام منو شبهام ، من و گریه ی دمادم
طعنه ی عالم و آدم ، بسمه برس به دادم
تو و یاری که نداری ، تو و غربت زمونه
اونی که روزی رسونه ، واسه من دل نگرونه
دور زندگی من خط میکِشم
میخوام با دعات عاشق تر بشم
... آقا جون بیا ، آقا جون بیا ، آقا جون بیا ...
منی که پیش تو کردم اعتراف
کاش دلت باهام بشه یه ذره صاف
تو بگو خونت کجاست با سر میام
حتی باشه اگه رو قله ی قاف
بی تو خستم بی تو دلسرد ، بی تو مینالم من از درد
اسم پاکِت عاشقم کرد ، آقاجون بسمه برگرد
تو دعام کن تو نگام کن ، خاطرت برام عزیزه
همه حاجتم یه چیزه ، نذار آبروم بریزه
دوریت کرد عذاب روز عیدمو
هیچ موقع نزن آقا قیدمو
... آقا جون بیا ، آقا جون بیا ، آقا جون بیا ...
شاعر : محمد ابراهیمی اصل