پادشاه من حسین ، تکیه گاه من حسین
شور - جلسه هفتگی 1395/04/02
پادشاه من حسین
تکیه گاه من حسین
جون پناه من حسین
دلبرم به دلم مونده یه حرم
دلبرم میمیرم اگه که نرم
دلبرم منی که عمری نوکرم ، دلبرم
نوکرم نَه فقط دنیا محشر هم
نوکرم به فدات پدر مادرم
نوکرم برا روضت در به درم یا حسین
... وای وای وای ، وای وای وای ...
ای بهشت آرزو
میگم از تو با وضو
از تو دارم آبرو ارباب
سرورم میمونم پات تا آخرم
سرورم پیش تو باشم بهترم
سرورم نمیخوام دور شَم از حرم ، سرورم
آی حرم آرزوی چشم ترم
آی حرم الهی دورت بپرم
آی حرم نمیره فکرت از سرم ، آی حرم
... وای وای وای ، وای وای وای ...
ای پناه نوکرا
سایه ی سر گدا
سفره دار کربلا زینب
زینبه پدرش شیر عربه
زینبه که میگن زهرا نسبه
زینبه به خدا روح ادبه ، زینبه
زینبه که به قلب من صاحبه
زینبه نوه ی اَبی طالبه
زینبه بی بی اُم المصائبه ، زینبه
... وای وای وای ، وای وای وای ...
من غلام خونتم
عمریه دیوونتم
مست آب و دونتم زینب
من بدم ولی واست سینه زدم
من بدم ولی باز روضت اومدم
من بدم ولی نوکری بلدم عمه جان
نوکره که برات سینش سپره
نوکره میمیره پات بالاخره
نوکره دور حرمت میپره یکسره
... وای وای وای ، وای وای وای ...
شاعر : مظاهر کثیری نژاد