هوا دم داره ، دلم غم داره
واحد - شب دوم محرم الحرام 1396
هوا دم داره ، دلم غم داره
تموم سال دلم شوق محرم داره
پُر از امیدم ، سیاه پوشیدم
خدارو شکر بازم محرمت رو دیدم
بیارید علمو ، برام یه پرچمو
میخوام مستی کنم بیارید عکس حرمو
من و اشک غمو ، یه دنیا ماتمو
میخوام گریه کنم بخون برام محتشمو
باز این چه شورش است و که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
زمین گلشن شد ، پُر از سوسن شد
دوباره چراغ حسینیه روشن شد
جوونا اومدن ، پُر از جزر و مدن
به یاد شهدایی که با ما سینه زدن
یه عده سینه زن ، دارن مشکی به تن
به سینه میزنن به یاد شاه بی کفن
یکی پَر میزنه ، یکی در میزنه
میگن فاطمه به سینه زنا سر میزنه
باز این چه شورش است و که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
هوا مبهم شد ، پُر از ماتم شد
عزای اشرف اولاد آدم شد
فلک غوغا شد ، خدا شیدا شد
دوباره روضه های کربلا برپا شد
بازم عشق و صفا ، بازم شور و نوا
میخونن مکن ای صبح طلوع روضه خونا
بازم داغ حرم ، بازم مشک و علم
الهی بگیره دست مارو دست قلم
باز این چه شورش است و که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
شاعر : سعید ضیاء تبار