دل بیقراره ، چند روزیه از آسمون غربت میباره
سنگین - شب ششم محرم الحرام 1396
دل بیقراره ، چند روزیه از آسمون غربت میباره
یه داغیه که غم روی دلم میذاره
وقتی که مُردم بگین کسی رو قبر من نشون نذاره
آخه هنوز آقام حسن حرم نداره
درگیر غم دور و زمون ، علت غم این آسمون
یه حرمیه که سایه بونش اَبراست
اونجا که همش خاکیه و زائراش همه افلاکین
بمیرم آخه قبر عزیز زهراست
... آه و واویلا واویلتا ، آه و واویلا واویلتا ...
غریب عالم نَه فقط اونیه که پیرُهن نداره
یا نَه فقط اونیه که کفن نداره
غریب عالم میشه بگی اونیه که حرم نداره
یه زائری با چشمای تر هم نداره
غربت اینه که باب کرم باشی و تو این زمین غم
نشه کسی سر رو تربتت بذاره
اون که صاحب دو عالمه ، خاکیه پَر کبوتراش
حتی تربتش یه سایه بون نداره
... آه و واویلا واویلتا ، آه و واویلا واویلتا ...
شاعر : محمدجواد حیدری