میپرم تا حرم ، تا حرم شاه کرم
واحد – شب شهادت امام سجاد (علیه السلام) 1396
میپرم تا حرم ، تا حرم شاه کرم
عشق منی تو عشق اول و آخرم
کم نشه الهی سایتون از رو سرم
دل میبَری باز از غلامات ای دلبرم
دلبر دل من ببین که خمارم بازم
پیاله پیاله کنارت میذارم بازم
پُر میکنی از مِی دوباره با چای عزات
الهی که روزی بمیرم پیش کفترات
دونه بریزی واسه من دست یا کریمت
جلد تو بشم حیطه ی گنبد حریمت
الهی بشم قربون دستای کریمت
... حسین عشق منی ، حسین عشق منی ...
سایه ی رو سرم ، ذکر مستیِ منبرم
تا میگم حسین سمت کربلا میپرم
با تو سربلندم آقا توی محشرم
نوکر قدیمیِ باباتون حیدرم
علی زده امضا که باشم غلام حسین
این دنیا و اون دنیا باشم تو دام حسین
شروع میکنم هر روزم رو با نام حسین
دوباره شدم مستِ مست من به جام حسین
وقتی که توی روضه ی پادشاه میشینم
دوباره خودم رو توی کربلا میبینم
غلام تو و تک یل اُم البنینم
... حسین عشق منی ، حسین عشق منی ...
دم بده دم بده ، دم بده دمادم بدم
زخمی که زدی رو دل ما مرهم بده
اشک واسه تو عشقه آقا ماتم بده
مِی که میدی مستم میکنی کم کم بده
دیگه چی میخوام از خدا تا شمارو دارم
ببخش اگه آقا برای تو کم میذارم
بی سر و پا بودم آوردیم که شاهم کنی
دیوونه بودم اومدم روبراهم کنی
خوبه که در خونه ی اربابم غلامم
روبراه میشم تربتت باشه توی کامم
شیش دنگ حرم رو آقا تو زدی به نامم
... حسین عشق منی ، حسین عشق منی ...