فضای روضه عطر یاسمن گرفته
سنگین – شب 28 صفرالمظفر 1389
فضای روضه عطر یاسمن گرفته
دلامونو غم امام حسن گرفته
امام مجتبی غریبه
غربت اون خیلی عجیبه
یاری نداره بی حبیبه
ماتم گرفته دل فلک رو
سوزونده داغش بال ملک رو
باز تازه کرده زخم فدک رو
زخمی که هرگز کهنه نمیشه
میزنه یادش تیشه به ریشه
داغی رو قلبش بوده همیشه
... مسموم اِماما ، مظلوم اِماما ...
الهی هیچ کسی نبینه داغ مادر
نبینه مادرو که افتاده تو بستر
مادری و پهلو شکسته
نماز بخونه ولی نشسته
قنوت بگیره با دست خسته
آتیش نیفته به موی مادر
نبینی با اشک وضوی مادر
سیلی کبود کرده روی مادر
روی گل سرخ زردی نبینه
حرارت عشق سردی نبینه
مادرتون نامردی نبینه
... مسموم اِماما ، مظلوم اِماما ...
زهر جفا اگر چه کرد آقا رو مسموم
جون داد ولی تو کوچه از قرار معلوم
عصای دست مادرش شد
خون به دل و بر جگرش شد
غم باعث چشم ترش شد
دستی تو دستش ، دستی به دیوار
سینه ی خونی از زخم مسمار
خدایا مادر چشاش شده تار
میدید که مادر نقش زمین شد
زیر لگدها سقط جنین شد
باعث مرگ حسن همین شد
... مسموم اِماما ، مظلوم اِماما ...