دلم ای یار شده زخمی ، گل و گلزار شده زخمی
زمینه – ایام فاطمیه دوم 1395
دلم ای یار شده زخمی ، گل و گلزار شده زخمی
در به دیوار خورده انگار آخه دیوار شده زخمی
با زمین خوردنت هر روز ، منو کُشتی بعد از اون روز
نمیدونم سر زانوت روزی چندبار شده زخمی
شونه زخمی ، گونه زخمی ، شده زیر چونه زخمی
شده از غصه ی زخمات دل اهل خونه زخمی
باز داره اشکم در میاد ، این صحنه رو دیدم زیاد
زینب میخواد بوست کنه میترسه که دردت بیاد
وای دلم ، غصه نمیکنه ولم
وای دلم ، غم تو میشه قاتلم
... وای دلم ، وای دلم ، وای دلم ، وای دلم ...
همه ی پَر شده خونی ، پَر معجر شده خونی
درو وا کردی برا من لبه ی در شده خونی
چی میریزه از رو پیرهن ، قطره قطره روی دامن
چی شده از دم در تا دم بستر شده خونی
سینه خونی ، پهلو خونی ، بمیرم من بازو خونی
هر جا که جارو کشیدی ، شده حتی جارو خونی
امروز هوا بارونیه ، چه درد بی امونیه
به روی دستم فاطمه گوشواره های خونیه
وای دلم ، غصه نمیکنه ولم
وای دلم ، غم تو میشه قاتلم
... وای دلم ، وای دلم ، وای دلم ، وای دلم ...
روزگارم شده گریه ، شب تارم شده گریه
همه ی صبر و قرارم ، همه کارم شده گریه
نفسم باد خزونه ، ناله هام سوز زمستون
سرمو تو چاه میذارم ، راه چارم شده گریه
من و گریه ، من و زاری ، تنهامون داری میذاری
با یه دنیا غم و غصه ، با یه بقچه یادگاری
تو بقچته سه تا کفن ، برا تو و من و حسن
آخ بمیرم برا حسین ، مونده فقط یه پیرُهن
هر وقت که این پیرهنو خواست ، یعنی که آخرین وداعست
دارم میبینم بدنش رو خاک گرم کربلاست
وای دلم ، غصه نمیکنه ولم
وای دلم ، غم تو میشه قاتلم
... وای دلم ، وای دلم ، وای دلم ، وای دلم ...