وقتی زیر علمم دل با تو هم نفسه
شور – جلسه هفتگی 1396/12/23
وقتی زیر علمم دل با تو هم نفسه
وقتی دور از حرمم دنیا واسم قفسه
خورشیدم بمون تو این شبهای فراق
از دستای من بیا فانوسو نگیر
شیدایی ، شیش گوشه ، شور و اشتیاق
از رؤیای من تب فانوسو نگیر
پای پیاده اومدن تا حرم رؤیامه
بوسه به شیش گوشه زدن طلب لبهامه
آی دنیا آی دنیا حسین آقامه
... حسین آقام آقام آقام ، حسین آقام آقام آقام ...
نخ های پرچمت از اسباب دلبریه
مُردن پای غمت از آداب نوکریه
آقا اینه خواهش هر روز و شبم
آقا اینه حاجت اول آخرم
عمر با عزتی که توی روضه هاست
مرگی با عزتی که باشه تو حرم
سر که بشه فدای تو یعنی فیض اَکمل
کاش بمیرم برای تو روبروی مقتل
قربونیت قربونیت بودم از اول
... حسین آقام آقام آقام ، حسین آقام آقام آقام ...
آقا با این یه سلام دل داره پر میکِشه
واسه تو خوبه مدام چشمام بارونی بشه
وقتی دنیا اومدم گریه کردمو
اینجا بود مادر گفت ای نور دو عین
گریه بر هر درد بی درمون دواست
مخصوصاً گریه ای که باشه بر حسین
چه حالی توی روضته دل رو میلرزونه
چه سِرّی توی اسمته بغضمو میشکونه
چشمامه چشمامه دوتا پیمونه
... حسین آقام آقام آقام ، حسین آقام آقام آقام ...