راه روضه هات به جنته ، جنت الحسین قیامته
سنگین – جلسه هفتگی 20/1397/04
راه روضه هات به جنته
جنت الحسین قیامته
وقتی موقع زیارته آقا
اسم کربلا وقتی که میاد قلب من میلرزه
کربلا شب جمعه یک دقیقش هم می ارزه
شبای جمعه چشام گریونه
به زیر بارون لبم میخونه
... حسین ای جانم ، حسین ای جانم ...
کربلا نگو بهشتمه
خاک تربتش سرشتمه
سرپناه و سرنوشتمه آقا
مُهر تربتو میبوسم با دلتنگیام میسازم
تا یه قطعه از کربلاتو دارم تو جانمازم
پر از اشکم یا پر از لبخندم
نمازم رو تو حرم میبندم
... حسین ای جانم ، حسین ای جانم ...
بین ما فقط محبته
این برای من سعادته
عشق تو پر از حرارته آقا
ترسم اینه آخر تو خونه تو بسترم بمیرم
من یه نوکرم بایدم بیام تو حرم بمیرم
به سر سودای شهادت دارم
ان شاءالله من هم لیاقت دارم
... حسین ای جانم ، حسین ای جانم ...