امید آخر دلهای بی قرار حسین
شعرخوانی - شب اول محرم الحرام 1396
امید آخر دل های بی قرار حسین
مرا هزار امید است و هر هزار حسین
به کوه امنیت و بندگی رسید سریع
به کشتی تو هر آنکس که شد سوار حسین
تویی که شأن نزول تبارک اللّهی
خدا به خلقت تو کرده افتخار حسین
خدا به طالع ما مُهر نوکری زده است
به غیر نوکری ات نیست کار و بار حسین
غلام و نوکر و مداح و شاعر و خادم
گذاشتی سر ما اسم مستعار حسین
گناهکارم و در بین خلق محترمم
غلامی تو به من داده اعتبار حسین
اسیر محبت و این عشق و این حسینیه ها
هزار شکر که لا یُمکن الفرار حسین
اگر حبیب به عشقت دوبار جان داده
هزار جان بده تا من هزار بار حسین