برا اونکه گرفتاره ، برا قلبی که غم داره
زمینه – شب دوم ایام مسلمیه 1397
برا اونکه گرفتاره ، برا قلبی که غم داره
برا قلب تَرَک خورده برا دستای بیچاره دعا کردم
برا مادر شرمنده ، خیلی وقته نمیخنده
پدری که چشاشو رو رؤیاهاش داره میبنده دعا کردم
دعا کردم همیشه توی روضت دیگه هیچ جای دنیا غم نباشه
سری هیچ پدری یه لحظه پیش نگاه زن و بچه خم نباشه
دعا کردم همیشه توی روضت چشای کسی خیس و نم نباشه
خدا روزی رسونه و الهی سر سفره ها روزی کم نباشه
... اربابم تو خودت دریابم ، اربابم تو خودت دریابم ...
برا حال مریضی که میگه معلومه نزدیکه
بمیرم ولی باز امید شمع خونه ی تاریکه دعا کردم
برا حال وخیم آقا ، خودم و زندگیم آقا
برا بچه ی همسایه برا هر چی یتیم آقا دعا کردم
دعا کردم همیشه توی روضت خدا صاحب مارو برسونه
فقط چاره ی کار همه دنیا توی دستای صاحب الزمونه
دعا کردم همیشه توی روضت که عالم بدونه شمارو داریم
همه مردم کشورم بدونن علی بن موسی الرضا رو داریم
دعا کردم همیشه توی روضت که چشمای یتیم بارون نگیره
اگه هر کی یه سقفی رو سرش نیست خدایا دل آسمون نگیره
... اربابم تو خودت دریابم ، اربابم تو خودت دریابم ...
برا این دل سردرگم ، برا درد و غم مردم
جلوی ضریح مشهد پیش بانوی شهر قم دعا کردم
برا هر چی دل بیتاب ، برای چشای بی خواب
برا مردم شهری که تشنه اَن به یه جرعه آب دعا کردم
دعا کردم همیشه توی روضت با دستایی که پشت درت اومد
نشه نصیب شیرخواره ای دیگه بلایی که سر اصغرت اومد
دعا کردم همیشه توی روضت الهی نشه مادری پریشون
الهی بخونم روضشو یک شب تو بین الحرمینت زیر بارون
... اربابم تو خودت دریابم ، اربابم تو خودت دریابم ...