اَلا یا ایهاالساقی برون بر حسرت دل ها
شعرخوانی- شب تاسوعای محرم الحرام 1393
الا یا ایّهاالساقی برون بر حسرت دل ها
که جامت حل نماید یکسره اسرار مشکل ها
به مِی بربند راه عقل را از خانقاه دل
که این دارالجنون هرگز نباشد جای عاقل ها
اگر دل بسته ای بر عشق جانان جایی خالی کن
که این مِیخانه هرگز نیست جز مأوای بی دل ها
تو گر از نشئه ی مِی کمتر از آنی به خود آیی
برون شو بی درنگ از مرز خلوتگاه غافل ها
اگر دل داده ای بر عالم هستی و بالاتر
به خود بستی زِ تار عنکبوتی بس سلاسل ها
نمک شور تو دریای طلب میطلبد
وصف لعل دهنت باغ رطب میطلبد
روز من را شب گیسوی شما کرده سیاه
اصلاً ای ماه سرودن زِ تو شب میطلبد
از غباری که نشسته به لب پُر تَرَکم
میتوان گفت قدمهای تو لب میطلبد
به خضوعی که خدا در نظرت ریخته است
درک آغوش نگاه تو ادب میطلبد
سخت کرده تب شوق لب تو کار مرا
هیچ کس نیست که بر دوش کشد بار مرا
چه کسی برده در این حاشیه چشمانت را
منکرم نقش زن ناشیِ چشمانت را
میکِشد با نظر اُم بنین جبرائیل
طرح فیروزه ای کاشی چشمانت را
میتوانند ملائک بگذارند مگر
آخرین قیمت نقاشی چشمانت را
کار و بارش به سر مِیکده ها افتاده
دیده هر کس که نمک پاشی چشمانت را
آدم از باده ی چشم تو هوس می افتد
تو اگر جام دهی مِیکده پس می افتد
آخرین جمله که گفتند بگویم دلی است
هر کسی عبد حسین است ابوفاضلی است
لرزه انداخته عشق تو به اعماق زمین
مرحبا بر تو و بر مادر تو اُم بنین
شاعر شعر اول : امام خمینی (ره)
شاعر شعر دوم : رضا دین پرور