دست اباالفضل داره پیمونمو پُر میکنه
واحد - شب تاسوعای محرم الحرام 1397
دست اباالفضل داره پیمونمو پُر میکنه
منو حُر میکنه
دونه دونه اشک چشامو مثه دُر میکنه
منو حُر میکنه
پهلوون نام آوری ، چی بگم آقا محشری
ذوالفقارو که میکِشی اصن انگاری حیدری
فدای تو طناز من داری دل منو میبَری
هنوز دست به شمشیر نشدی فراری شدن
تا دیدن چشمتو همه متواری شدن
... جانم اباالفضل ، سلطانم اباالفضل ...
یه عمره مالک اشتر هم واقف به این مسئله ست
آقامون زلزله ست
حریف نداری کار دشمن هم فقط هلهله ست
آقامون زلزله ست
رقیه که تکبیر میگه لشکرو دوتا میکنی
هر کی بغض حیدر داره سرشو جدا میکنی
همه میکِشن به عقب وقتی که نگاه میکنی
علمت دستته میگی یل این لشکرم
جیگرش رو داری بیا پسر حیدرم
... جانم اباالفضل ، سلطانم اباالفضل ...
مست مدام جامتم پاتوقمه مِیخونه
بهم میگن دیوونه
لیلی تو باشی دیگه این غلام سیاه مجنونه
بهم میگن دیوونه
تو با دوتا دست قلم گره هامو وا میکنی
تویی که منو تو دل سینه زنا جا میکنی
سینه میزنم واسه تو ، تو منو دعا میکنی
کربلا خونمه منو تو خونم راه بده
واسه عشقم میمیرم آقام اگه پا بده
... جانم اباالفضل ، سلطانم اباالفضل ...