خونه ی خدا سیه پوشه ، مدینه دلش پُره خونه
زمینه – جلسه هفتگی 1397/04/06
خونه ی خدا سیه پوشه
مدینه دلش پره خونه
کربلا بارش بارونه برای بقیع
سامرا حالش دگرگونه
کاظمین خیلی پریشونه
مادرم فاطمه گریونه برای بقیع
واویلا نداره حرم براش بمیرم
واویلا برای روز و شباش بمیرم
واویلا برای کبوتراش بمیرم
الهی که روزی بیاد بسازیم اونجا یه حرم
چهارتا گنبد و ضریح برای شاهان کرم
... اَرض البقیعُ لَنا ، اَرض البقیعُ لَنا ...
بمیرم شبیه زندونه
ناله ی دلش چه محزونه
دلیل دل پریشونه مزار بقیع
تربتش همیشه گلگونه
دریغ از یک نم بارونه
کویره ولی گلستونه مزار بقیع
واویلا خیلی غریبه نداره زائر
فرقش با حرما اینه نداره حائر
میسوزه دلی که میشه اونجا مسافر
منتظریم روزی بیاد با مدد شاه کرم
شبیه مشهد بسازیم واسه بقیع هم یه حرم
... اَرض البقیعُ لَنا ، اَرض البقیعُ لَنا ...
شیعه از سعودی بیزاره
منتظر به مقدم یاره
ان شاءالله همسفر یاره میره تا بقیع
صاحب هم مهدی عزاداره
از چشاش خونه که میباره
زائر مزار دلداره میره تا بقیع
واویلا میره آقا سر رو خاک میذاره
میباره شبیه یه ابره که میباره
میخونه عمو حسنم حرم نداره
الهی اون روز برسه با فرج صاحبمون
ضریح زیبای حسن رو ببینیم ما همه مون
... اَرض البقیعُ لَنا ، اَرض البقیعُ لَنا ...