آفریدند آفرینش را برای پنج تن
شعرخوانی – جلسه هفتگی 1396/12/09
آفریدند آفرینش را برای پنج تن
پس همه هستند خلق ماجرای پنج تن
مثل جبرائیل من تا عرش بالا میروم
آن زمان هایی که می افتم به پای پنج تن
نذر اهل بیت ، اهل بیت باید ذبح کرد
بچه های ما فدای بچه های پنج تن
استجابت در قسم دادن به نام فاطمه است
پس بدون او نمیگیرد دعای پنج تن
فاطمه در عین وحدت گاه کثرت میشود
میرسد از جانب یک تن صدای پنج تن
یک بدن که طاقت روح وسیعش را نداشت
لاجرم تکثیر شد در جای جایِ پنج تن
هم رضای پنج تن یعنی رضای فاطمه
هم رضای فاطمه یعنی رضای پنج تن
ما در این دنیا و آن دنیا یکی از این دوئیم
یا غلام پنج تن یا که گدای پنج تن
شاعر : علی اکبر لطیفیان