دلم با غصه مأنوسه ، خاک حرم رو میبوسه
زمینه – شهادت حضرت معصومه (سلام الله علیها) 1397
زمینه – شهادت حضرت معصومه (سلام الله علیها) 1402
دلم با غصه مأنوسه ، خاک حرم رو میبوسه
گریه کن ای دل عاشق صاحب عزا شَه طوسه
خودتو به حرم برسون
نماز عشقو اینجا بخون
قم قبله گاه ایرانه
اینجا بهشت و وادیِ طور
اینجا حریم بانوی نور
خواهر و عشق سلطانه
بی بی نگاهی کن به دلم
کریمه ای و من سائلم
برا تو مشکی پوشیدم
یه وقت بهم نگی که برو
وقتی دیدم مزار تورو
مزار مادرو دیدم
به حلقه ی عصمت نگینی
ملیکه ی ایران زمینی
... یا حضرت معصومه بی بی ...
این لحظه های جانکاهو ، فراق یار دلخواهو
به شوق دیدن دلبر اومدی این همه راهو
ولی جدایی تقدیره و
ثانیه ها نفس گیره و
درگیر دلبره فکرت
توو قلبته یه راز مگو
نفس نفس با بغضِ گلو
رضا رضا شده ذکرت
برادرت قرار تو و
برادرت نگار تو و
برادرت بهارت بود
نمیشه دل غمش رو نَگه
همش میگم چی میشد اگه
امام رضا کنارت بود
منتظر یه مَهجَبینی
ملیکه ی ایران زمینی
... یا حضرت معصومه بی بی ...
با این دل پریشونم ، با چشم غرق بارونم
ازت اجازه میگیرم برا تو روضه میخونم
با کوه عزت اومدی و
به شهر غیرت اومدی و
دل نگرونی لازم نیست
اگرچه از رضایی جدا
ولی میگم که شکر خدا
نامحرمی مزاحم نیست
یه عمه ی امام زمان
تویی و شهر اهل ولا
با این شکوه مهمونیش
یه عمه ی امام زمان
زینب میون شام بلا
سنگ جفا و پیشونیش
گریه بکن که دل غمینی
ملیکه ی ایران زمینی
... یا حضرت معصومه بی بی ...
اینو بدون که دشمن ها ، ریشه رو میزنن تنها
این روضه ها صاحب داره امون زِ شبهه افکن ها
با حال کربلایی میگم
من اینو به اونایی میگم
که افتادن توو بیراهه
بی وفایی رو یاد نگیرید
از روضه ها ایراد نگیرید
چوب میخورید به واللّهه
بی او شور دل انگیزی نیست
غذای نذری که چیزی نیست
جون ما نذر آقامون
ذکرش عجب عقیقی شده
باید به هر طریقی شده
وا بشه به حرم پامون
برای کربلات هلاکه
سینه زنی که سینه چاکه
... آقام آقام حسین زهرا ...
شاعر : محمدحسین مهدی پناه