خمارم از روی آن طُره ی گیسوی
شور – شب دوم فاطمیه دوم 1397
خمارم از روی آن طُره ی گیسوی
آن طلعت مَه روی جانانه ی حیدر
شدم پریشانِ آن ناوک مژگانِ
آن نرگس چشمان مستانه ی حیدر
همه شاهان غلامتن ، اسیر نطق و کلامتن
همه مردان سرشناس دیوونه ی لطف و مرامتن
همه مست دم تواَن ، زیر سایه ی پرچم تواَن
پهلوانان روزگار همشون آدم تواَن
... یا حیدر ، یا علی علی ، یا حیدر ...
من آمدم سوی شاهنشاه دلجوی
همان کمان ابروی زبانزد دنیا
همان که گهگاهی ، کرده برا ما شاهی
با دست یداللّهی گرفته دست ما
همه در گردش و عبور ، مثل یک پروانه گرد نور
ذکر لبها علی علی از دم گهواره تا به گور
همه دنبال هدفند ، دیوونه ی شاه لو کَشفند
همه پیغمبران ما به دنبال دُرّ نجفند
... یا حیدر ، یا علی علی ، یا حیدر ...
اگر چه مسکینم ، من علوی آئینم
علی کند تضمینم پناهمه حیدر
به وقت تلقینم ، تو لحظه ی تدفینم
داد میزنم من اینم اماممه حیدر
همه جا ذکر جلی اَم ، علی بُوَد شاه و ولی اَم
توی محشر جار میزنم من از تولد با علی اَم
علی دار و ندارمه ، اسطوره ی روزگارمه
دنیا مست علی بودم ان شاءالله محشر کنارمه
... یا حیدر ، یا علی علی ، یا حیدر ...