دل دیوونه بازم منو میکِشه سمتت
دل دیوونه بازم منو میکِشه سمتت
مثه اینکه خمار زیارتته
آقا بهترین حسه ، میدونی چیه قصه
خون من آغشته به تربتته
پا علمت بزرگ شدم حالا
جوونیم نذریِ رقیته
نگرونیم تو روضه غیبته
خونه ی اول من هیئته
سایَت روی سر ما مستدام
تو از اول آقایی من غلام
دنیا ارزونی اهلش فقط
از این دنیا یه کربلا میخوام
... جان اباعبدالله حسین ، جان اباعبدالله ...
حرومم باشه عشقی که به جز شما باشه
من از اول دیوونه ی خودتم
میدونم که میبخشی منو بابت حرفم
آخه رک به تو میگم عاشقتم
کی غیر از تو هوای من رو داشت
کی دستاشو روی سرم گذاشت
دنیا ارزونی اهلش که من
شاهی دارم که میمیرم براش
آخه کِی باورم میشد یه روز
اینجوری پیش تو عزیز میشم
دنیا هفت پشتش هم برا شما
من حرفامو به اربابم میگم
... جان اباعبدالله حسین ، جان اباعبدالله ...
عجب حس قشنگی توی روضه ها دارم
همش انگاری که وسط ابرام
میدونم که آخر سر میرسه اون روز که
حاجتم رو میگیرمش از آقام
چقدر دست به دعا شِه مادرم
کربلامو بده منم برم
چی میشه یک شب هم نظر کنی
مارو دعوت کنی توی حرم
هر کی با تو رفاقتی داره
آخر سر از تو روزی میگیره
مطمئنم غلام سیات یه روز
دم شیش گوشه واست میمیره
... جان اباعبدالله حسین ، جان اباعبدالله ...