همیشه سایۀ رو سرمی ، میشم برات کبوتر حرمی
شور – شب 23 رمضان المبارک 1398
همیشه سایۀ رو سرمی ، میشم برات کبوتر حرمی
سوای اینکه من نوکرتم ، سوای اینکه تو سرورمی
دوسِت دارم مستم میکنی با بوی سیب آقا
دوسِت دارم دیوونه ی اسمتم عجیب آقا
دوسِت دارم مثل عابس و حُر و حبیب آقا
دوسِت دارم ، دوسِت دارم ، دوسِت دارم
خوشی نوکر رضایت اربابه
کرم کار بی نهایت اربابه
اگه طیب شد مقرب درگاهش
بدون صد درصد عنایت اربابه
... جانم حسین جانم حسین ، روحم و ریحانم حسین ...
غرق نگاتم ارباب حرم ، خیلی شبیهه دریا به حرم
روزا با عکس گنبدت خوشم ، شبا با دیدن خواب حرم
دوسِت دارم ای صاحب اسم و تربت اعلاء
دوسِت دارم بیشتر از پدر مادرمم حتی
دوسِت دارم میوه ی دل فاطمه ی زهرا
دوسِت دارم ، دوسِت دارم ، دوسِت دارم
به یکتایی خدا که تو یکتایی
بنازم آقا که این همه آقایی
همه شاهان جهان کنارت هیچن
آخه تو شهزاده ی علی مولایی
... جانم حسین جانم حسین ، روحم و ریحانم حسین ...
شدم هوایی از بوی حرم ، عشق منه هیاهوی حرم
جاذبه ی نگاه تو حسین قلبمو برده صاف توی حرم
دوسِت دارم از گِلِت منو خدا سرشت ارباب
دوسِت دارم مادرت براتمو نوشت ارباب
دوسِت دارم دستمو بگیر ببر بهشت ارباب
دوسِت دارم ، دوسِت دارم ، دوسِت دارم
بهشت یعنی کربلای شش گوش تو
یا باشم گرد عبای رو دوش تو
جهنم میشه تو که نباشی پیشم
بهشت یعنی بپرم تو آغوش تو
... جانم حسین جانم حسین ، روحم و ریحانم حسین ...
شاعر : مظاهر کثیری نژاد