بقیع تو پُر از غمه مثل دلای نوکرا
بقیع تو پُر از غمه مثل دلای نوکرا
دور و بَر قبرت آقا خالی شده از زائرا
نَه یک چراغ نَه حتی یه سایه بون نداری
کار دلم شده باز دوباره گریه زاری
تو هم شبیه مادری میسوزم از غمای تو
الهی که بمیرم از ماتم روضه های تو
... مظلوم آقام ، مظلوم آقام ...
رو خاک غم کشیدنت شدی غریب و مضطر
با دست بسته بردنت افتادی یاد حیدر
تو کوچه ها کشوندن تورو با دست بسته
از این غریبی آقا خیلی دلت شکسته
اما جلو چشات آقا سیلی نخورد به همسرت
داشتی میسوختی آقاجون یاد غمای مادرت
... مظلوم آقام ، مظلوم آقام ...
یادت نمیره روضه ها ، روضه های مدینه رو
تداعی میشه باز برات اون میخ و زخم سینه رو
همون روزی که ریختن پشت در یه خونه
آتیش گرفت همون خانمی که قد کمونه
درو شکستن اومدن چهل تا مرد بی حیا
مادرتو کتک زدن اونجا میون کوچه ها
... مظلوم آقام ، مظلوم آقام ...