عشق توئه که قلبمو به روضه میکشونه
واحد – شب دوم ایام مسلمیه 1398
عشق توئه که قلبمو به روضه میکشونه
اسم تو بوده باعثش اگه شدم دیوونه
عمری مدال سینه ی من این کبوده عشقه
آقا خیلی دوسِت دارم نشون به این نشونه
همین که گل میکنه اسم تو رو لبم
تو هر نفس هر تپش غرق تاب و تبم
به عشق تو یا حسین اینو جار میزنم
که جون سقا قسم نوکر زینبم
دیوونه ی عشقم که به شور و شِینم
کبوتر جلد بین الحرمینم
... آقام آقام آقام ، آقام آقام آقام ...
هر شب میده نفس به من آقا هوای روضت
جونم شراب مستیه یه جرعه چای روضت
گفتن اینو که وقت طلاست آقا همینه معنیش
یعنی لحظه به لحظه ی دقیقه های روضت
خدارو شکر که آقا هر شبم هیئته
تو روضه رفتن برام بهترین نعمته
نگاه تو بوده و کرم مادرت
بدون شک یا حسین این یه جور دعوته
هر کسی که دعوت میشه توی روضت
میره حرمت از حرم رقیت
... آقام آقام آقام ، آقام آقام آقام ...
از کرب و بلا چی بگم که خیلی داره دیدن
از اون اذون دلنشین و لذت شنیدن
بین دو گنبد طلا برو بیایی داره
هر جا رو که نگاه کنی داره با سر دویدن
خدایی دل میبره جنت رو زمین
چه خوشگله گنبد یل اُم البنین
آقا برا دیدنت هر قدم تا بهشت
چه لذتی میبره زائر اربعین
اِنقده میام تا حرم تو ساقی
آخرش از عشق تو میشم عراقی
... آقام آقام آقام ، آقام آقام آقام ...
شاعر : فرید نادر علی