هر چی عشقه از ضریح تو به پا میشه
شور – جلسه هفتگی 1389/08/05
هر چی عشقه از ضریح تو به پا میشه
هر جا روضته یه جوری کربلا میشه
کربلا سرای عشق ، بنای عشق ، خدای عشق ، ناخدای عشق
یک سری به روضه ی دلم بکن عبور
تو یه کربلا بده نمیره جای دور
تا که صبر بده خدا به من همش میگم
اَلسلام علی قلب زینب صبور
دوباره در خواب من رؤیت غم بود
وای وای وای وای خواب حرم بود
... دوباره دیوانه شدم ، زنجیر کن ، حسین زنجیر کن ...
من دیوونم و اگر بیام به کربلا
خون من به گردن ضریح باصفا
کربلا نبین بدیم ، دیوونتیم ، اسیرتیم ، از همون قدیم
یک سری به روضه ی دلم بکن عبور
تو یه کربلا بده نمیره جای دور
تا که صبر بده خدا به من همش میگم
السلام علی قلب زینب صبور
چشم دلو وا بکن ببین صفارو
وای وای وای وای کرب و بلا رو
... دوباره دیوانه شدم ، زنجیر کن ، حسین زنجیر کن ...
مرغ سینه جلد روضه هات شده حسین
باز هوا هوای کربلات شده حسین
کربلا بهشت و طور ، کمال نور ، تو مهدِ شور ، در زمین غرور
کربلا غروب جمعه وهنی از سکوت
مادرت تو قتلگاه میشینه روبروت
خون حنجر تو پاشیده رو چادرش
وقتی نیزه ای زدن تو گودی گلوت
باز چه میبینم از میان دیده
وای وای وای وای سر بریده
... دوباره دیوانه شدم ، زنجیر کن ، حسین زنجیر کن ...