شور و شیدای من ، بهترین آقای من
واحد - شب اول محرم الحرام 1398
شور و شیدای من ، بهترین آقای من
چقده قشنگه با روضه دنیای من
یا حسین یا حسین نجوای کائناته
گریه کردن برات اوجب واجباته
رفاقتِ با تو صفا داره
دلم هوای کربلا داره
ته این رفاقت جنت برینه
سینه میزنی برای حسین فاطمه میبینه
پای علم تو روزیمو میگیرم
من آخر این قصه پای عشق شما میمیرم
... روحی فداک حسین اباعبدالله ...
دل من جلدته ، اسیر لبخندته
دنیا زیر دِین دستای بخشندته
جبرئیل بندته ، آقا پناهندته
اسم ارباب حسین خیلی برازندته
مفتخرِ به گدایی شدم
حالمو ببین پاییزی شدم
تو خود بهاری ، روزیمو میاری
هر چی کرامت روی زمینه تو یه تنه داری
یه نیمه نگاهت دل منو برده
عاقبت به خیر میشه اونی که نمکتو خورده
... روحی فداک حسین اباعبدالله ...
فرش روضت پَر ملائکه ست رو زمین
مزد ماها رو میده یل اُم البنین
تا میگم یا حسین غم از دلم میبره
خدا هم تو روضت میرسه پا منبره
نوکریِ تو پادشاهیه
روضه های تو چه شبائیه
ذکر تو میگیره ، هر کی نااُمیده
هر کسی اومد اینجا فاطمه عوضشو میده
ضربان قلبم میزنه با نامت
یه گوشه نگات بسه آقاجون برای غلامت
... روحی فداک حسین اباعبدالله ...
شاعر : محمدرضا محمدزاده
ممنون از مطلبتون