ای پناه حرم ، تکیه گاه حرم
سنگین - شب تاسوعای محرم الحرام 1398
ای پناه حرم ، تکیه گاه حرم
پاشو حرم در اضطرابه
تو خیمه ها قحطی آبه
این آخرین حرف ربابه
پاشو ای یاورم ، ای امید حرم
قلب حرم آتیش گرفته
بال و پرم آتیش گرفته
چشم ترم آتیش گرفته
پاشو علم بگیر ای علمدارم
بازم پرچم بگیر ای علمدارم
دوباره دم بگیر ای علمدارم
... واویلا واویلا ، آه و واویلا ...
پاشو مشکل گشا ، حافظ خیمه ها
چشم انتظارته سکینه
مادرم اومد از مدینه
نذار تورو اینجور ببینه
کاشکی کاری کنی ، منو یاری کنی
حرم توی خطر نیفته
به خیمه ها شرر نیفته
زینب به دردسر نیفته
حالا که چشم تو خیس بارونه
لا به لای لب تو پُره خونه
زینب داره برات روضه میخونه
... واویلا واویلا ، آه و واویلا ...
اَشجع الناس من ، پاشو عباس من
مگه باهام قهری اباالفضل
تشنه لب نهری اباالفضل
اِنکَسَرَ ظَهری اباالفضل
ای عموی حرم ، آبروی حرم
شهید مقطوع الیدینم
گفتی بهم داداش حسینم
چشاتو وا کن نور عینم
مثل ابر بارون گریه میکنم
با یه دل پُر خون گریه میکنم
با دستای لرزون گریه میکنم
... واویلا واویلا ، آه و واویلا ...