نوکر خونه زادتم ، تو روضه ها به یادتم
زمینه – شام 29 صفرالمظفر 1398
نوکر خونه زادتم ، تو روضه ها به یادتم
خودت که بهتر میدونی دیوونه ی جوادتم
تو خوبی و منم بدم ، با دست خالی اومدم
هر جایی که برم بازم کفتر جلد مشهدم
تویی ولی نعمت من ، عشق تو شد عزت من
خادم صحن تو بودن شده همه حاجت من
درد منو دوا بده ، مریضمو شفا بده
حاجتمو خوب میدونی بهم یه کربلا بده
تویی تو حج فقرا ، پناه دل شکسته ها
امید صبح محشرم آقام علی موسی الرضا
تو ذکر هر دقیقمی ، نقش روی عقیقمی
همه رفیقام میدونن تو بهترین رفیقمی
جز تو مگه کیو دارم ، بهت دلم رو میسپارم
هر موقع این دل میگیره خودم رو پیشت میارم
دلم میخواد صدات کنم ، تو هم منو صدا کنی
دلم میخواد نگات کنم ، تو هم منو نگاه کنی
... امام رضا ، امام رضا ...
صحن نگات بارونیه ، اشک چشات پنهونیه
این دم آخری آقا کار تو روضه خونیه
سوخته هم بال و هم پرت ، داره میسوزه جگرت
خوردی زمین تو کوچه ها درست شبیه مادرت
غمت چه بی نهایته ، توی دلت قیامته
من بمیرم برات آقا دلت اسیر غربته
یابن شبیب روضه بخون ، روضۀ کربلا بخون
روضۀ اون سری رو که رفته رو نیزه ها بخون
روضه ی اون سری رو که بریده از قفا بخون
... جانم حسین ، جانم حسین ...