لَئِن شَکَرتُم لِاَزیدَنّکم
شور – جلسه هفتگی 1398/10/25
لَئِن شَکَرتُم لِاَزیدَنکم
خدارو شاکرم که اربابمی
یعنی میشه شبیه حر و زهیر
بهم بگی که جزو اصحابمی
شکر نعمت کردم نعمتم افزون کن
مهربون من رو یه کربلا مهمون کن
من فقط دوست دارم عاشق تو باشم
عشق این و اونو از دلم بیرون کن
این سر باید فقط پای تو فدا شِه
این دل باید فقط خونه ی تو باشه
... ای شهریار عالمین ، ای شاه کربلا حسین ...
لَئِن شَکَرتُم لِاَزیدَنکم
خدارو شاکرم که تو روضتم
دلم میخواد اینو به عالم بگم
که من شفا گرفته ی تربتم
شکر نعمت کردم سفره چه رنگینه
دور تو میگردم حج اصلی اینه
هر کسی که آقا نوکر تو باشه
زندگیش تأمینه ، آبروش تضمینه
میگیرم از تو من برگه ی ضمانت
دنیا و دین من پیش تو امانت
... ای شهریار عالمین ، ای شاه کربلا حسین ...
لَئِن شَکَرتُم لِاَزیدَنکم
خدارو شاکرم که سینه زنم
بازم میون رویاهام زائرم
بازم تو فکر کربلا رفتنم
شکر نعمت کردم دل پُر از احساسه
نوکرت رو اسم کربلا حساسه
مرغ قلبم دور حرمت میگرده
مقصد بعدیش هم حرم عباسه
در تاب و در تبم باز برا اباالفضل
تسبیح هر شبم ذکر یا اباالفضل
... ای شهریار عالمین ، ای شاه کربلا حسین ...
شاعر : محمدرضا محمدزاده