مست طربناکم کن تو کربلا
شور – شب دوم فاطمیه دوم 1398
مست طربناکم کن تو کربلا
زائر افلاکم کن تو کربلا
اینطوری جاوید الاثر میشم
پاکم کن خاکم کن تو کربلا
گر من آلوده دامنم چه عجب
همه عالم گواه عصمت توست
گر حرم گشته میهنم چه عجب
این هم از رحمت و عنایت توست
این دل مجنون با عشق تو آباده
اسم تو دلبر شد اسم من دلداده
... یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله ...
مجنون و مدهوشم کن دم ضریح
حُر کفن پوشم کن دم ضریح
مُحرم میقات کربلا منم
حاجی شیش گوشم کن دم ضریح
نیت من به قصد قربت توست
سجده ام زیر دِین تربت توست
قبله خود مایله به سمت تو و
کعبه خود طالب زیارت توست
عزت من از این عشق مادر زاده
کِی میشه با امضات تزکرم آماده
... یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله ...
گوهر و الماسم کن تو علقمه
لبریزِ احساسم کن تو علقمه
شبیه ماهی های لب فرات
شهید عباسم کن تو علقمه
اگر عباس میر و سالاره
همه از دولت اطاعت توست
بعد اون صحبت علمداره
هر کجا ذکر خیر و صحبت توست
از حرم راهم به آسمون افتاده
از نجف میره تا کربلا این جاده
... یا اباعبدالله ، یا اباعبدالله ...