اِنقدر سینه میزنم تا که بگیره نفس
شور – شب 22 رمضان المبارک 1399
اِنقدر سینه میزنم تا که بگیره نفس
بیخیال همه عالم و آدماش سلطانی خودتی و بس
با خوبیات یا حسین منو دیوونه کردی
آقا به قول معروف بعد علی تو مردی
آقای من مولای من ، ای مونس غمهای من
ای عشق بی همتای من سلطانم ای جانم
...جانم حسین ، جانم حسین ، جانم ...
زندونه تن من و دنیا برامه قفس
آقا مارو چه به نوکری شما سلطانی خودتی و بس
از وقتی اربابمی شغل منم شد شریف
به قول داش مشتیا نَه حرف داری نَه حریف
دنیای من عقبای من ، ای خواب و ای رؤیای من
ای حضرت والای من سلطانم ای جانم
...جانم حسین ، جانم حسین ، جانم ...
شاعر : محمد ابراهیمی اصل