تا که دنیا دنیاست نشون میده عشقت
شور – شب 23 رمضان المبارک 1399
تا که دنیا دنیاست نشون میده عشقت
هیچ غمی نیست حتی مثال تو آقا
میکنه عالم به شعائرت تعظیم
میگه آدم خونم حلال تو آقا
ان شاءالله باشه تا دم مرگم
همین گدایی عمل خالص
اگه جنونم مافوق عقله
میدونی عشق تو شده باعث
من آرزومه یه روزی باشم
یه سینه چاک واقعی مثل عابس
... حسین آقامه ، حسین آقامه ...
دست کشیدم از هر چی غیر تو بوده
تا پامو میذارم به مجلس روضت
کوتاهی کردم واسه نوکریت آقا
من تعصب دارم به مجلس روضت
هواشو داری ، کم نمیذاری
برا کسی که با تو رفیقه
خودم غلامت خونمه هیئت
خوشبختی تنها تو این طریقه
بهشته روضت وقتی میدونم
اینجاست قدمگاه حضرت صدیقه
... حسین آقامه ، حسین آقامه ...
تو علمو دادی دست علمدارت
تا ابد پرچم دست ساقی میمونه
من یقین دارم کُلُ مَن علیها فان
این عزاداری هاست که باقی میمونه
به نام تو یا باب الحوائج
همیشه تکیه میکنه سائل
با پرچم تو هر کی طرف شد
با تیغت آخر میشه مقابل
پدر که باشه ابوالعجایب
یقین پسر هم میشه ابوالفضائل
... یا ابوفاضل ، یا ابوفاضل ...
شاعر : علی قالیباف