گدای دربار عشقم ، آخه گرفتار عشقم
شور – جلسه هفتگی 1399/04/04
گدای دربار عشقم
آخه گرفتار عشقم
غلام و مجنون شاه طوسم
دوای دردم امام رضاست
اینجا غمامون میشه فراموش
آخه حریمت دارالشفاست
حاتم گدات اَلسلطان
خاک پاهات اَلسلطان
جوونیمون فدات اَلسلطان
... امام رضا یا مولا ...
اگه ندی آب و دونم
بازم گداتون میمونم
دلبسته ی مشهدالرضام و
دلم اسیر باب الجواد
تویی که همیشه سفره داری
آقا میخوامت خیلی زیاد
تو برکت ایرانی
تو علت بارانی
بهت میاد آقا سلطانی
... امام رضا یا مولا ...
تو دلبر با مرامی
تو واجب الاحترامی
تو عشق بی بی معصومه هستی
تو جان موسی بن جعفری
تو از تموم شاهان عالم
خدایی آقا بالاتری
منم تو فکر پابوس
نمیشم از تو مأیوس
منو ببر زیارت مخصوص
... امام رضا یا مولا ...
دوباره دل شد هوایی
مسافر کربلایی
میسوزم از درد این جدایی
قرار قلبم کرب و بلا
ترانه ی جان خسته ی من
هر لحظه هر دم کرب و بلا
چشام شده بارونی
اشکام شده پنهونی
تو سینه دل شده زندونی
... حسین حسین یا مولا ...
همیشه دل بی قراره
هوای شیش گوشه داره
از این زمونه خیری ندیده
داره نوای کرب و بلا
گشتم نگردید هیچ جا نداره
حال و هوای کرب و بلا
سرگشته ای دلخونم
وای از دل مجنونم
من تا ابد از تو میخونم
... حسین حسین یا مولا ...
جا مانده ای بی پناهم
منتظر یک نگاهم
کِی میشود تا خاکت ببوسم
گِریَم برایت نور دو عین
سر میگذارم بر سجده ی شکر
سلطان بی سر ارباب حسین
دل گشته پُر شور و شِین
ولم نکن یا حسین
منو ببر بین الحرمین
... حسین حسین ، یا مولا ...
شاعر : محمد ابراهیمی اصل