به فداش آخ که چه اربابی
به فداش آخ که چه اربابی
چه جذابی ، بنازم که سید الشبابی
تو همون عشقی که نایابی
چقدر نابی ، تو دردونه ی ابوترابی
میگم اسمت رو دلم میره
یه اکسیره ، اصن آدم روحیه میگیره
کسی که دلش برات میره
یه تقدیره ، آخر سر پا پرچمت میمیره
دل مست جامت ، قربون نامت
عشقم به والله ، هستم غلامت
شهره تو دنیاست لطف و مرامت
ای نوکرت فدای نیمه نگاهت
عشق یعنی شخص خودت آقا
نفس حضرت زهرا
هر چی دارم شما دادی
گردنم حق داری مولا
... حسین ، سلطان قلبمی ...
شاهپَر علامتت عشقه
دمت عشقه ، آقا پرچم گنبدت عشقه
هر شب محرمت عشقه
کمت عشقه ، ورودی های مرقدت عشقه
تو همه کاره ی دنیایی
چه آقایی ، مراد کل سینه زنایی
تویی انتهای زیبایی
چه رؤیایی ، که آخر میشم کرب و بلایی
تفسیر قرآن ، ای جان جانان
معنی ایمان ، ای شاه مردان
دردی و درمان ، معشوق یزدان
ای نور مطلق من خورشید تابان
من نمیخوام دنیارو بی تو
ته جود و کرمی تو
چی میشه بگی یه روزی
دوست دارم سینه زنیتو
... حسین ، سلطان قلبمی ...
نفس بنده بهت بنده
به لبخند تو و داداشت علاقه منده
بردن اسمت همش قنده
به آینده ، نگاهمون با تو خوشاینده
با تو مأیوسه یه دیوونه
که مجنونه ، آخر کار دستش میده میدونه
علیاء مخدره مدحت رو میخونه
جا داره شاعر ساکت بمونه
دلدار زینب ، سالار زینب
اسمت رو میگه همواره زینب
ای یار زینب ، سردار زینب
میسنجه با تو دینو معیارِ زینب
تو اولش عشق خدایی
بعد عزیز دل مایی
صاحب کرب و بلایی
یه کلام خیلی آقایی
... حسین ، سلطان قلبمی ...
شاعر : محمدرضا محمدزاده