بوی ماه غم ، پیچیده بازم
زمینه - شب اول محرم الحرام 1399
بوی ماه غم ، پیچیده بازم
عزادار تو همه ی عالم
خدارو شکر محرمت رو دوباره دیدم
آقا منم به مجلس روضه هات رسیدم
چقدر دلم تنگته
یه عمره با عزای تو مأنوسم
علم کتیبه ی تورو میبوسم
جدایی از تو یا حسین کابوسم ای جانم
... غریب کربلا اباعبدالله ...
به تو مدیونم ، میدی سامونم
تو دعام کردی اگه گریونم
پیرهن سیاه لباس احرام نوکراته
آقا دلم دخیل پرچم کتیبه هاته
حسین تویی زندگیم
حسینی ام چه خوبه این اقبالم
محرمت محول الاحوالم
به نوکری برای تو میبالم ای جانم
... غریب کربلا اباعبدالله ...
چشا بارونه ، آسمون خونه
مادرش داره روضه میخونه
جلو چشام سرت به نِی میشه ای عزیزم
منو ببین که خاک غم رو سرم میریزم
چطور تورو میکُشن
میشی تو این زمین بدون یاور
مُرَمَّلُ الدِّماء بریده حنجر
برات بمیرم ای غریب مادر
... غریب کربلا اباعبدالله ...
پُره بارونم ، اینجا حیرونم
دلم آشوبه زار و گریونم
اینا همش تو فکر انگشترن حسین جان
نیا آقام که پیرهن میدرن حسین جان
نیا ، نیا ، یا حسین
نیا به خواهرت جسارت میشه
به دخترای تو اهانت میشه
تموم خیمه ی تو غارت میشه
... نیا به کوفه یا حسین مولا جان ...