صدام مگه میرسه مادر به از اینجا که
زمینه - شب هفتم محرم الحرام 1399
صدام مگه میرسه مادر
به تو از اینجا که آروم گرفتی و
چشاتو بستی و رو نیزه خوابی
رمق نمونده توی پاهام
روی لب خشکت هنوز رد خونه
منم دلم خون و نخوردم آبی
بارون بارون نیومدی گلم مُرد
رو تن ساقه پژمرد
دیگه چه وقت اومدنه
حالا که از شرر شدم آب
دیگه نبار تو دیگه نزن
نمک به زخم قلب رباب
لالا لالا نور چشام
لالا لالا بغض صدام
لالا لالا اصغر بالام
... لالا لالا ، لالا لالا ...
دلهره دارم که نیفتی
کشیدی قد مادر ، هم شونه ی اکبر
مردی شدی واسه خودت عزیزم
برات چه خوابا که ندیدم
خدا خدا کردم که زنده باشم تا
نُقل دومادیتو سرت بریزم
بارون بارون نیومد و بریدم
تورو رو نیزه دیدم
حالا منم با حسرت تو
پایین نِی با قلب کباب
دستای مادرت اگه نیست
با تکونای نیزه بخواب
لالا تاج سرم
لالا بریده حنجرم
لالا ای صغرم
... لالا لالا ، لالا لالا ...
چشاتو وا کن اگه میشه
حرمله میخنده به حالت دستام
که تورو انگاری بغل گرفتم
دارم چیا که نمیبینم
شلوغی شامو ، یه عده رو بامو
دست به دعا واسه اجل گرفتم
بارون بارون ، بارون بارون
بارون سنگ میباره
نَه رحمی شد به پیری من
نَه رحمی به صغیری تو
بمیرم حالا سنگ میزنن
به دندونای شیری تو
لالا لالا مُردم از اضطراب
میرم بزم شراب
علی آروم بخواب
... لالا لالا ، لالا لالا ...