تنزل البلاء یعنی اینکه از حرم جا موندم
تنزل البلاء یعنی اینکه از حرم جا موندم
شور – شب 25 صفرالمظفر 1399
تنزل البلاء یعنی اینکه از حرم جا موندم
باز دوباره تنها موندم
اربعین رسید و من هنوز اینجام
تحبس الدعاء یعنی گریمو ندیدی این بار
از گدا بریدی انگار
اما من فقط خودِ تورو میخوام
حسین ، حسین
کار تو بزرگی و کار من که عصیانه
اما از قدیم گفتن بخشش از بزرگانه
... جانِ جانِ جانانی ، تو قدیم الاحسانی ...
تنزل النِّقَم یعنی دوری از شما دشواره
بی حرم میشم آواره
خوش بحال زائرای شیش گوشه
بغض تو گلو یعنی منتظر بمونی یک سال
رو به تو نیاره اقبال
توی قلبم از جدایی آتیشه
حسین ، حسین
روبروی چشمامه ، خاطرات مشایه
کاشکی تا آخر عمرم با تو بودم همسایه
... جانِ جانِ جانانی ، تو قدیم الاحسانی ...
کربلامو هر دفعه از امام رضا میگیرم
راضی باز به این تقدیرم
راه کربلارو رو خودم بستم
اربعین امسالو کاشکی توی مشهد باشم
کفتر رو گنبد باشم
یا امام رضا میبینی دل خستم
آقام ، آقام
تو اگه بخوای میشه تا دوباره زائر شد
با دعای تو بازم اربعین مسافر شد
... جانِ جانِ جانانی ، تو قدیم الاحسانی ...
شاعر : هاشم محمدی آرا
تمامی محتوای این وبلاگ اختصاصی تهیه شده است، هرگونه بازنشر با ذکر صلوات برای سلامتی و ظهور امام زمان (عج الله تعالی فرجه شریف) بلامانع است. نشر مطالب صدقه جاریه است.
سلامتی و ظهور امام زمان صلوات
