سائل لطف نوشتند بنی آدم را
سائل لطف نوشتند بنی آدم را
سر این سفره نشاندند همه عالم را
صبح فردا عجبی نیست اگر بنشانند
یک طرف آسیه و یک طرف مریم را
حس معراج نشین من این است فقط
گوشه ای از حرمت پهن کنم بالم را
در ضریحت شرف آدمیت ریخته اند
پس محال است که آدم نکند آدم را
همه بالفعل مسیح اند اگر پخش کنند
نفس دختر موسای مسیحا دم را
مثل یک عرش برای تو حرم ساخته اند
کاش میشد حرم حضرت زهرا هم را
با گدایی حرم فخر به دنیا داریم
هر چه داریم از این دختر موسی داریم
ما گداییم همه وقت نظر داشتنت
خاک پاییم همه وقت گذر داشتنت
آمدی مردم ایران به نوایی برسند
ورنه جز اینکه بهانه ست سفر داشتنت
علم شد تربت سجاده ی بیت النورت
حوزه ی علمیه شد لطف سحر داشتنت
هر چه داریم از این دختر موسی داریم
هر چه داریم از علی بن موسی الرضا داریم
شاعر : علی اکبر لطیفیان