آهِ شب تیره ی من از دل غمدار منه
زمینه – جلسه هفتگی 1399/11/29
شهادت امام هادی (علیه السلام)
آهِ شب تیره ی من از دل غمدار منه
اینهمه بغض و کینه ها قلبمو از جا میکنه
روز و شبها داره میگذره با غم و غربت
میسوزونه منو این همه فحش و جسارت
با حقارت میکِشن منو کوچه به کوچه
نمیذارن برا من حتی ذره ای حُرمت
اینها به قلبم آذر زدن و
ریختن چند نفری روی سرم
دارن میکشنم روی زمین
ای وای جلو چشای دخترم
... واویلا واویلا ، واویلا ...
این روزا دلتنگم همش برا مزار مادرم
روضشو یادم نمیره میباره چشمای ترم
کاش میشد که منو میزدنم جای مادر
منو کشته روضه ی در و آتیش و معجر
خیلی درده بزنن زنتو جلو چشمات
چی گذشته بمیرم برا غربت حیدر
ای وای جلو چشای بچه هام
وقتی دستامو بستن با طناب
یادم اومد جسارتایی که
کردن به ناموس ابوتراب
... واویلا واویلا ، واویلا ...
گریه امونم نمیده دیگه شدم خونه خراب
با دل زار و پریشون میبرنم بزم شراب
بی حیاها ندارن به خدا دین و مذهب
چشم خونم داره میباره هر روز و شب
منو کشته دیدن مِی و بزم حرامی
بمیرم من چی گذشته به عمتی زینب
ای وای زینب و محفل گناه
ای وای زینب و اونهمه عذاب
ریختن نامحرما دور و برش
ای وای زینب و اونهمه عذاب
... واویلا واویلا ، واویلا ...