توی روضه ی تو قلبم آقا میزنه آروم
شور – شب هشتم محرم الحرام 1400
هیئت بین الحرمین طهران
توی روضه ی تو قلبم آقا میزنه آروم
اینکه پیشمی از چشمای خیسم میشه معلوم
حُسن ختامِ هر نماز من همین یه جمله ست
سلام الله علی سیدنا حسین مظلوم
میبوسم خاک قدم تو
میمیرم زیر علم تو
میبینم یه روز حرمتو حسین
پای نوحه و دو دم تو
من میشم دیگه آدم تو
میکُشه منو ماتم تو حسین
... یا حسین و یا حسین ...
نون و نمک گرفتم عمری از توو سفره هاتون
الهی تا ابد آقا نیفتم از چشاتون
از اون بچگی که شدم برات علی اصغر
دادی دست منو به دستای رقیه خاتون
مستجابه با آمین تو
این شبا دعای مادرم
کاش بشم مدافع حرم الهی
کاش بشه فدات بال و پرم
باشه لحظه های آخرم
روی زانوهای تو سرم الهی
... یا حسین و یا حسین ...
امیر لشکر خون خدا عشقه اباالفضل
یه عمری نوحه ی سینه زنا عشقه اباالفضل
دیگه من چی بگم زبون من قاصره آقا
جایی که ذکر لبهای خدا عشقه اباالفضل
تار و ماره لشکر عدو
وقتی با تو میشه روبرو
با علی نمیزنی تو مو اباالفضل
اسم مادرت روی لبات
میباره غزل توی چشات
کشته عالمو تیغ نگات اباالفضل
... یا حسین و یا حسین ...