حرمت حسرتی شده که توو دلا مونده
شور – شب 28 صفرالمظفر 1400
حرمت حسرتی شده که توو دلا مونده
تو بگو من چیکار کنم با دل وا مونده
به امانات حرمِ تو دلمو دادم
خودم اینجا ولی دلم توو کربلا مونده
بین روضته که هوای تو میزنه به سرم
مثل اینه که میکِشم نفس توو فضای حرم
تو حسین منی آه تو حسین منی
حسم اینه حرم هستم بین سینه زنی
... ابی عبدالله حسین جان ابی عبدالله ...
من یه تشنه بین کویر و تویی بارونم
دورم از کربلا و دنیا شده زندونم
بیقرارم برا زیارت بطلب آقا
چی میشه تا یه بار دیگه کنی مهمونم
توی روضه هات فاصلم با تو قدِ یک قدمه
هر جا که آقا اسمِ تو باشه واسه من حرمه
این دعای منه آه این دعای منه
توی دستای رُقیت کربلای منه
... ابی عبدالله حسین جان ابی عبدالله ...
بیشتر از هر کسی توو دنیا تورو دوس دارم
مگه میشه محبتای تورو بشمارم
تا زمین خوردم همیشه بغلم کردی
واسه اینه که زندگیمو به تو میسپارم
بعد مُردنم غیر نوکری از ما نیست اثری
جز در خونت جای دیگه ای نیست آقا خبری
تکیه گاه منی آه تکیه گاه منی
همه تنهام میذارن اما تو پناه منی
... ابی عبدالله حسین جان ابی عبدالله ...
شاعر : حسین خدادی